David Icke voorspelde dit 31 jaar geleden. Hoe ver zit hij ernaast?

Vele jaren werd mij door tal van politiek correcte 'intellectuelen' gewaarschuwd voor David Icke. Die man geloofde namelijk dat reptielen de wereld regeerden, hij was antisemiet en extreemrechts en volkomen getikt. Althans, dat hoorde en las ik maar al te vaak. Deze beschrijving weerklonk ook in talrijke factchecks tijdens coronatijd, toen Icke niet ophield met zijn decennia oude politiek-spirituele analyse te verspreiden. Zijn perspectief over de opbouw van een nieuwe wereldorde, en de rol die onder meer de lockdowns, prikabonnementen en segregatiepasjes hierin speelden was in den beginne niet makkelijk te slikken voor mij. Tot zijn betoog langzaam helderder werd in mijn hoofd, en ik daar net heel wat inspiratie en hoop uithaalde, zonder in alles van zijn gedachten mee te gaan.

Icke was daarenboven een absolute 'no go zone' voor de meeste mensen die ik kende, en dat werd twee jaar geleden onder meer duidelijk toen een Nederlandse rechtbank verklaarde dat Icke niet langer welkom is om te reizen of lezingen te geven - in gelijk welke EU-lidstaat (!). Ik moet de eerste Vlaamse bekende intellectueel nog tegenkomen die hiertegen in de pen is gekropen. Vrijheid van meningsuiting in de EU, maar alvast niét voor Icke.

Ik was in het begin dus werkelijk bevreesd me te wagen aan een paar verdiepingen 'rabbit hole', waar Icke mensen naartoe wil brengen via zijn lezingen, podcasts en boeken. Ik had angst om er gek van te worden. Angst ook om als gek te worden bestempeld....

Toch bleef ik Icke geregeld lezen en beluisteren, en merkte ik hoeveel vrijdenkers van tijd tot tijd verwijzen naar Icke's omschrijvingen van het Spel der Dualiteiten, dat voortdurend de meeste van onze harten en hoofden bespeelt, en ons afleidt van onze eigen onderdrukking. Meer zelfs: de veelgebruikte techniek van de 'problem - reaction -solution', die Icke steeds herhaalt, laat de mensen geregeld schrééuwen om ketenen en controle en 'nulrisico'-leven. Dat bespelen van de belangrijkste gedachten en gevoelens bij mensen, als waren ze willoze schapen, is een werk van lange adem, waarin onder meer onze huidige politici, journalisten, entertainmentindustrie, marketing-manipulatoren en motivatiepsychologen bijzonder bedreven in zijn, ook al hebben ze hun eigen brainwashing en hun hoogmoed meestal zelf niet door.

Maar nu lijken meer en meer mensen door te krijgen dat ze bespeeld en belogen worden, op een ongeziene schaal. Het schouwtoneel wordt steeds absurder. Grote delen van onze samenleving worden momenteel gedwongen om de Voorgeschreven Werkelijkheid te bejubelen, op straffe van maatschappelijke uitsluiting. Welke leerkracht, journalist, middenvelder, parlementair durft zich nog bepaalde vragen te stellen die afwijken van het voorgeschreven riedeltje rond bijv covid, klimaat, woke, Rusland, migratie, of de centralisering van de macht in Europa? En toch voelen de meesten aan dat het niet meer klopt. We zijn terecht gekomen in een fabeltjesfuik van ongeziene proporties, georchestreerd door een soort 'zielenvangers van Hamelen', die onze autonomie en zelfstandig denken en vrijmoedig spreken vakkundig lijken te willen ontnemen. Met toekomstbeelden die verrassend dicht liggen bij die die George Orwell voorzag in zijn dystopische roman 1984.

Maar waar gaan we nu écht naartoe met al die massasurveillance, die slimme meters en slimme steden, al die CO2-heffingen, die megacensuur, die automatisering en biotech en steeds dwingender vereisten waar de burger dient aan te voldoen, met steeds minder vrijheid en spaargeld? Met steeds minder vrij denken en vrij plezier? Waar gaan we naar toe en wie drijft ons ernaartoe? En willen we dat wel?

Ik geef toe: David Icke heeft mij flink beïnvloed door zijn denken. Ik ga zeker niet met alles akkoord van wat hij zegt, en ook hij heeft een stevig ontwikkeld ego. Maar potjandorie, wat een geestelijke meerwaarde heeft die man voor mij intussen betekend. De wereld die hij beschrijft is bij momenten zo beangstigend, maar ook zo betoverend en bevrijdend, dat het je kracht kan blijven geven, naast heel wat duisternis en valse schouwtonelen.

Kracht om mee aan de kant van de menselijkheid te staan, in plaats van de mens ten dienst van de machine, of van de Wereldregering van het moment.

Hierbij vind je een korte clip uit een lezing van Icke van meer dan dertig jaar geleden. Ik zou zeggen: luister er eens onbevangen naar, en stel jezelf de vraag of zijn analyse zou kunnen kloppen, al is het maar deels. En als het wat klopt voor je, zoek dan gerust wat verder. En deel je zoektocht af en toe met wat medezoekers uit de groeiende beweging der waarheid, schoonheid, vrijheid en liefde. De rest van zijn speech uit 1994 vind je trouwens hier.

"Society may suck from time to time. But Life is great!"

Liefde & Woede

Steven