Op 13 november 2021 sprak Robert F. Kennedy Jr (volle neef van, jawel) een menigte toe te Milaan. Italië is één van de meest repressieve landen in Europa als het aankomt op het afdwingen van bikkelharde coronamaatregelen. Herinner je de vele maanden dat Italianen gedwongen werden om een mondmasker te dragen OVERAL buiten, tot in bos, bergen en op strand toe. Terwijl men toen al best wist, dat dat om pure symboliek ging. Mondmaskerplicht buiten is trouwens absolute epidemiologische quatsch, en veroorzaakt volgens onderzoek zo'n 0.1 procent van het aantal besmettingen. De Italianen hadden ook hun avondklokken en hun harde sluitingen van winkels en horeca. En dat in Italiê, waar samen eten en drinken bijna een nationale religie is. En nu de vaccinatieplicht voor al wie werk of onderwijs wil. Allemaal zaken die epidemiologisch weinig of geen verschil uitmaken, en tegelijkertijd zorgen voor een absoluut uiteenrukken van lokale socioculturele en economische weefsels en veerkracht.
Het land staat echter al een lange tijd in rep en roer, hoe hard de oude media ook hun best doen om de vele en grote betogingen en directe acties te verzwijgen. De Italianen slikken het steeds minder. Van de ongeveer 175 miljard euro herstelhulp die Italië onlangs van de Europese Unie kreeg, om om te gaan met de harde klappen die vielen omwille van de covidmaatregelen, .... dient 74 miljard verplicht besteed te worden aan ecologische transitie, 48 miljard aan digitalisering van de samenleving, 27 miljard aan infrastructuurwerken, 19 miljard aan educatie, en slechts 9 miljard aan de knarsende zorg vol onderbetaald en uitgeput personeel. Zo'n injectie helpt de Great Reset hard vooruit, maar is dàt wat de bevolking echt wil of nodig heeft?
Robert F. Kennedy, neef van de vermoorde vroegere Amerikaanse president John F. Kennedy, kwam vorige maand de Italianen een hart onder de riem steken in Milaan.
En zijn speech vind ik heel mooi, strijdbaar en hoopvol.
Jij hopelijk ook.
De toevallige graffitiboodschap ACAB onder zijn schoenen, voegt nog wat extra poetisch drama toe.
Er komen werkelijk overal barsten. Het kaartenhuis komt wereldwijd in elkaar te storten.
De leugen moet alsmaar openlijker en valser en dreigender worden, en graaft zo een diep put voor zichzelf. Overheidsambtenaren, journalisten, onderwijzers, advocaten, politici, boeren, brandweer, zorgpersoneel, therapeuten, kunstenaars, burgers, jongeren,... zullen zich steeds luider en talrijker beginnen uit te spreken en besluiten tot burgerlijke ongehoorzaamheid. De Leugen heeft ALTIJD een beperkte houdbaarheidsdatum. En in het tijdperk van sociale media....zijn ze er nooit voldoende in geslaagd mensen te verstommen en te isoleren. En als genoeg mensen STOP zeggen, dan kan een dictatuur soms in enkele dagen tijd vallen. Denk maar aan al die dictatoriale regimes voorbij het IJzeren Gordijn tot rond de jaren negentig, en hoe razendsnel die compleet in elkaar stuikten. Of zie naar de Arabische lente.
En als 't in elkaar stuikt, kan het alle kanten uit.
Het worden sowieso harde tijden, want er komt wellicht een wereldwijde financiële en monetaire implosie. Maar we kunnen dit aan, zolang we niet vrijwillig kiezen voor een totalitaire super-politiestaat zoals we nog nooit tevoren hebben meegemaakt.
't Is nog nie ol no de wuppe. Integendeel.
Laten we de mouwen alvast opstropen.
Er ligt véél werk voor ons. We gaan malkander weer nodig hebben. En net dat laatste, zal misschien wel ons geluk wezen. En dan kunnen we (opnieuw) aan onze nakomelingen fluisteren: "Nooit Meer Oorlog". "Nie Wieder Krieg". "No more war". "Plus jamais la guerre".
Liefde en Woede
Steven