Het gaat niet goed met de Pers in ons land.
Een onafhankelijke Pers was vroeger iets dat als onontbeerlijk werd gezien in iedere zichzelf respecterende democratie, naast het Gerecht, het Parlement, en de Regering. De taak van de Vierde Macht was vroeger onder meer om de andere machten in de gaten te houden, en te zorgen dat de waarheid altijd weer kon bovendrijven. Burgers blijken vooral overheden te vertrouwen die weinig tot niets te verbergen hebben, die transparant zijn, en bevraagd mogen worden.
Maar die tijd lijkt voorbij.
Niet dat het daarom vroeger zo rooskleurig was.
Maar zo diep en zo lang heb ik de pers in ons land nog niet weten buigen voor de macht.
Het kleinste kind heeft intussen door dat het niet meer klopt, dat coronabeleid.
Hoe verklaar je bijvoorbeeld Covid Safe Ticket dat er mordicus overal doorgeramd moet worden? Volgens premier Decroo minstens tot 2024. Er is dus de plicht tot het laten inspuiten van boostershots om de drie à vijf maand, om de simpele toegang te kunnen behouden tot sport, cultuur, jeugdwerk, horeca, evenementen, huwelijksfeesten, en dra misschien ook zorg, onderwijs, niet-essentiële winkels en werk. Zonder CST verliest een mens dat een groot deel van zijn burgerrechten, zijn sociocultureel leven, en geregeld ook zijn inkomsten.
Dat QR-pasjessysteem dat op steeds meer plaatsen wordt ingevoerd, zonder enig exitscenario, heeft geen enkele logische, wetenschappelijke of ethische onderbouwing meer.
En toch wordt net dit polariserende, ontmenselijkende beleid hardnekkig verdedigd door een select groepje ministers, partijvoorzitters, goedbetaalde factcheckers en twitterende tv-virologen. En in hun spoor....de door de overheid gesubsidieerde mediakanalen (krant, radio, teevee, en hun websites).
Meer zelfs: over gans Europa en flink daarbuiten zitten we momenteel in een peperdure en straf uitgedachte mediamarketing om echt zoveel mogelijk ouders over te halen om hun kinderen zich "vrijwillig" te laten prikken, zo vlug als mogelijk.
De ene dag zegt premier Decroo dat ongeprikte mensen 9 à 10 keer meer kans hebben om in het ziekenhuis te belanden. Dus toch maar vlug achter die (booster)prik? Daar blijkt niks van aan, volgens een verklaring van UG Professor Tijl De Bie.
De andere dag twittert MVR dat de prik voor kinderen nodig is, om op die manier het gevaar op MIS-C na covid19-infectie bij kinderen te verminderen.
Maar wat blijkt? Dat er vanaf het begin van de pandemie, tot begin 2022, in totaal zo'n 10 kinderen MIS-C hebben opgelopen in ons land, en dat daar eigenlijk....verdomd goede behandelingen voor bestaan. Dus die morele argumentatie mbt het vermijden van MIS-C door zoveel mogelijk kinderen een prikabonnement aan te smeren (zonder duidelijke exit), blijkt ook al niet te kloppen. Alsof men alle registers wil openen om de kids toch maar om de prik te laten gaan, waarbij alle truken van de foor gepermitteerd lijken.
Daarenboven, zo stipt huisarts Frank Peeters ook nog aan, is de kans op overlijden na covid19 voor kinderen extreem klein.
Op 21 december verklaart de befaamde viroloog Zeger Debyser, co-voorzitter van de commissie bio-ethiek, aan een regionale televisie, dat de prik NIET wordt aangeraden aan de vijf- tot elfjarigen, wegens veel te weinig onderzoek hiernaar, maar enkel ter beschikking wordt gesteld. Het wordt wél aangeraden voor kinderen met bepaalde onderliggende ernstige kwalen.
De laatste weken komen er steeds meer oproepen van huisartsen en wetenschappers allerhande, nationaal en internationaal, om minstens nog te wachten met het massaal Pfizeren van kinderen tussen vijf en twaalf. Er heerst immers nog heel wat onzekerheid over de échte baten (alvast niet echt voor de kinderen zelf), en over de verborgen kosten.
Liliane Schoofs, gewoon hoogleraar aan de KU Leuven, docent immunologische biotechnologie, ziet alvast weinig baten bij een injectie via de spieren voor een infectie die bij kinderen meestal de keelholte niet voorbijgaat.
En hoe zit dat bijvoorbeeld met mogelijke ernstige bijwerkingen van de prik?
Professor Gezondheidseconomie Lieven Annemans (voormalig lid van Celeval, de voorloper van de GEMS-expertencommissie) nam bijvoorbeeld alle tijd om uit te leggen waarom hij voorlopig geen voorstander is van het massaal prikken van kinderen met mRNA. Annemans echoot hier de stemmen van heel wat internationaal gerenommeerde wetenschappers, die wijzen op de kansen op onder meer bloedstollingen, hartontstekingen en auto-immuunproblemen. Zoek gerust op namen als Wolfgang Wodarg, Mike Yeadon, Dolores Cahill, Robert Malone, Theo Schetters, Geert Vandenbossche, Pierre Capel, Sam Brokken, en vele anderen. Als je wat meer wil weten over deze wetenschappers en hun visie op de pandemie-aanpak, ga je hen best niet 'googlen', en zijn zij ook bijna niet te vinden op Facebook of Instagram, want daar worden zij vakkundig gecensureerd door 'factcheckers'. Dit zijn vaak piepjonge studenten, betaald door schimmige Factcheck-organisaties, die duidelijke instructies krijgen welke kritische artikels en wetenschappers er elke dag zogenaamd 'ge-debunked' moeten worden, by all means necessary. Wanneer bijv een kritische wetenschapper honderd argumenten opsomt, en één ervan is een slecht argument, dan wordt bijv enkel en alleen daar de aandacht op gericht, door de factcheckers, om zo de ganse verklaring én de auteur te ridiculiseren en 'onschadelijk' te maken. Behoorlijk doorzichtig, maar ook wel beangstigend. Eens een factchecker je 'complotdenker' labelt, mag je fluiten naar interviews op nationale teevee, radio of krant.
Kritische wetenschappers zijn gelukkkig voorlopig nog te vinden via alternatieve zoekmachines en videowebsites als odysee, rumble, blackbox tv, en heel wat andere kanalen.
Terug naar prof Annemans. Toen zijn verklaring (in de vorm van een interview) online werd gezet, werd zij gretig gedeeld op sociale media.
Enkele uren later stond er al een gecoördineerd media-offensiefje klaar vanuit de GEZAMENLIJKE pers om prof Annemans (en verschillende andere wetenschappers) publiekelijk af te kraken. Iets waar ook ex-kwaliteitskrant De Standaard haar handen aan vuilmaakte.
De hardste trap onder de gordel, kwam dit weekend evenwel van een Rien Emmery, Knack-journalist die samen met enkele collega's, een ware diarree aan tweets en 'factcheck'-artikels publiceert, namelijk precies daar waar het officiële pandemiebeleid van quarantaines, massaal testen en Pfizeren, lockdowns, isolaties, mondmaskers en paniekporno dreigt te worden tegengesproken. Sommigen noemen hem Agent Smith, naar het befaamde personage in de cultfilmtrilogie The Matrix, dat ervoor moet zorgen dat iedereen het officiële verhaaltje blijft geloven. Rien Emmery's spottend antwoord op de oproep van de gerenommeerde prof en auteur Lieven Annemans, was het volgende.
Tegelijk is er, onder meer via Twitter, een tsunami aan verbale veldslagen bezig tussen enerzijds een uiterst beperkt groepje politici, journalisten, moraalfilosofen en andere 'experten' die de officiële overheidsdoctrine ondersteunen, en anderzijds tal van huisartsen, virologen, wetenschappers, die die pandemiedoctrine op verschillende plaatsen niet meer ondersteunen.
Ondanks die steeds groeiende kritiek op het officiële pandemiebeleid, gaan enkele politici hardnekkig verder, ook al lijkt dit sterk op electorale zelfmoord. Waarnemers beschrijven wat er voor januari onder meer op de agenda staat van onze overheid, en die van de meeste overheden in de EU en vaak ook nog daarbuiten:
- zoveel mogelijk de angst hoog houden
- zoveel mogelijk boosters zetten
- het gebruik van CST maximaal uitbreiden en zoveel mogelijk overgaan tot een 2G-, of zelfs 1G-beleid. Bij 2G mogen enkel geprikte of herstelde burgers nog enkel binnen, bij 1G moét iedereen regelmatig geprikt worden, en telt geen herstelcertificaat.
- een maximum aantal kinderen prikken, by all means necessary (bijv hen een mondmasker laten aanhouden in klas, tot bijna iedereen geprikt is).
- er een vaccinatieplicht trachten door te krijgen.
- duidelijk maken dat er al zeker een vierde prik komt voor iedereen.
Dergelijke beleidskeuzes gaan evenwel regelrecht in tegen de mening van een steeds groeiende groep experten, en burgers.
En dus dient de media ingeschakeld, om de minderheidsstem van de overheid, te laten klinken alsof het een overdonderende meerderheidsstem is, ondersteund door wetenschappelijke consensus. En om recht te praten, wat krom is en blijft.
Journalisten, en zeker eindredacteurs blijven precies maar in het stof kruipen voor het groepje vertegenwoordigers van die beleidsvisie, door een onverdedigbaar beleid te blijven verdedigen, hoe laag de lat ethisch en deontologisch ook komt te liggen.
Journalisten worden momenteel gebruikt om waarlijk wanstaltige zaken te beweren, je reinste propaganda en zelfs botte leugens te verspreiden, aan regelrechte haatzaaiierij en laster te doen, zich hierbij valselijk beroepend op 'onafhankelijke factcheckers' of 'wetenschappelijke consensus'.
Dus langs de ene kant is er een overheid, die om onuitgesproken politieke en economische motieven, er absoluut een heel specifiek en polariserend coronabeleid wil doordrukken, terwijl er langs de andere kant steeds luider kritiek hierop klinkt op Twitter, Facebook en elders, en op steeds meer degelijke alternatieve online nieuwskanalen. Maar bijna geen spatje kritiek in onze, zwaar door de overheid gefinancierde, reguliere media. Die journalisten van de mainstream, 'oude' media, moéten de officiële overheidspropaganda dus blijven verdedigen, by all means necessary, ook al geraakt die steeds verder verwijderd van de werkelijkheid en van wat leeft bij een meerderheid der burgers.
Zelfs De Standaard moet daar blijkbaar in deze tijden in meedraaien. De krant waar ik potjandorie vele jaren van heb genoten, omwille van haar 'slow journalism' en haar strikte deontologie en eer, om steeds de verschillende kanten van een verhaal te belichten, en steeds verschillende stemmen te laten horen binnen het politieke debat. Die ex-kwaliteitskrant dus, wordt gisteren opgeroepen om enkele politiek gênante situaties te ontmijnen.
Situatie 1. Enkele dagen geleden verstuurde het Agentschap Zorg en Gezondheid een prikuitnodigingsbrief naar honderdduizenden ouders, om hun jongsten tussen vijf en elf te stimuleren om zich zo vlug mogelijk dubbel te laten Pfizeren. En daarbij lijkt ook zij alles uit de kast te willen halen om zoveel mogelijk kinderen en hun ouders over de streep te trekken.
In de brief lezen we onder meer het volgende: "De immuniteit door vaccinatie is beter dan de immuniteit door besmetting. Als je kind besmet is geweest met COVID-19, kan het toch nog opnieuw besmet worden. Na vaccinatie gebeurt dat minder vaak." Nou, neen, dat klopt alvast niet.
Maar het gaat verder in de uitnodiging. ‘"In het buitenland zijn er al miljoenen kinderen gevaccineerd zonder dat er ernstige bijwerkingen zijn vastgesteld"’, schrijft het Agentschap.
Dit overduidelijk leugenachtige bericht kreeg online zodanig veel verontwaardigde reacties over zich heen, dat het redactieteam van De Standaard gevraagd werd hier toch iets over te zeggen, en dat deden ze.
En dit is de uiteindelijke kern geworden van het 'onderzoekswerk' van journalist Nicolas Vanhecke:
- de info over bijwerkingen 'hinkt achterop';
- het is inderdaad waar dat er in een uiterst beperkt aantal gevallen ernstige bijwerkingen bij geprikte kinderen zijn waargenomen;
- die zeldzame bijwerkingen slaan dan op myocarditis, een hartspieronsteking, waarvan men in de VS intussen 11 gevallen is tegengekomen, op bijna 9 miljoen prikken voor kinderen;
- ‘Het is een ernstige bijwerking, maar zonder blijvend letsel’.
Dit is geen journalistiek meer, maar overheidspropaganda. Er zijn heel wat meer bijwerkingen dan myocarditis geregistreerd in de VS, en er zijn tal van ernstige bezorgdheden over mogelijke langeretermijneffecten na de prik, hoewel de ordegrootte ervan uiteraard heel onduidelijk is, en velen in spanning wachten op verdere onderzoeken hieromtrent. Durven zeggen dat myocarditis geen blijvende letsels veroorzaakt, is al helemaal van de pot gerukt.
Situatie 2. Maar toen was er nog een andere politiek lastige situatie die ontmijnd moest worden. Op de prikoproepingsbrief voor kinderen van het Agentschap Zorg en Gezondheid staat deze week letterlijk het volgende. "(....) de vaccinatie is ‘aangeraden, maar niet verplicht’."
Dat is helemaal in tegenspraak met de mening van de Hoge Gezondheidsraad, en de Belgische Adviserende Commissie voor Bio-Ethiek, waarvan hierboven reeds sprake. Zij stipuleerden zeer uitdrukkelijk dat de prik enkel wordt aangeraden aan kinderen met onderliggende medische aandoeningen. Aan gezonde kinderen wordt de prik enkel geheel vrijblijvend ter beschikking gesteld, zonder het aan te raden voor hen. De overheid moét dit advies volgen, en toch... schrijft zij enkele weken later aan alle Belgische ouders van kinderen tussen 5 en 11 jaar, dat het wordt AANGERADEN om hun kind te prikken. Wat dus een leugen is.
Dezelfde ijverige Standaardjournalist, Nicolas Vanhecke, werd aan het werk gesteld om ook dit staaltje overheidspropaganda goed te laten keuren door de massa. En zo kwam hij, na heel wat onderzoekswerk, tot volgende 'conclusies'.
- Het schrappen van het woordje 'aangeraden', 'moet IT-technisch nog worden doorgevoerd’
- ‘In de uitnodiging mogen wij vanwege de privacy geen onderscheid maken tussen de twee groepen’, zegt Ria Vandenreyt van Zorg en Gezondheid. ‘De meest kwetsbare kinderen het vaccin “enkel” aanbieden zou ingaan tegen het advies van de Hoge Gezondheidsraad. Dit is niet louter een taalkundige kwestie.’
- ‘Het is duidelijk dat dit allemaal erg gevoelig ligt, ook omdat het over jonge kinderen gaat’, zegt viroloog Pierre Van Damme. ‘We zullen ook de vertrouwenspersonen van de ouders, zoals huisartsen en apothekers, opnieuw grondig informeren. Bij alle leeftijdsgroepen is een vaccin nuttig.’
Dit is een letterlijke weergave van stukken van het 'onderzoekswerk' van De Standaard. Nergens één spatje kritiek, zelfs geen satire. Enkel en alleen de overheidspropaganda Pravda-gewijs 'journalistiek' bekrachtigen.
Ik vind dit behoorlijk pijnlijk en gênant, langs een kant.
Tegelijkertijd is deze mediaclownerie ook bijzonder interessant studiemateriaal.
Er komen steeds meer barsten in de propaganda. Bij burgers, politici, cultuurwerkers, zorgwerkers, jongeren, wetenschappers, en ook meer en meer journalisten.
De spreidstand tussen waan en werkelijkheid is te groot geworden.
Journalisten beginnen zich op deze manier onsterfelijk belachelijk te maken.
Tenzij ze héél rap hun kar beginnen keer en uit hun verstikkende eenzijdigheid en intellectuele hielenlikkerij stappen.
Want dit liedje gaat niet lang meer blijven duren.
