Ik zit geregeld op Twitter. En daar kwam ik gisteren een merkwaardige tweet tegen van de Gentse professor ethiek Ignaas Devisch. Hij ondersteunde daar een opiniestuk van econoom Ivan van de Cloot, dat opriep tot proportionele, empathische coronamaatregelen, wars van hysterie, en geadviseerd door écht onafhankelijke wetenschappers.
Ik vond dat wat merkwaardig, want was professor Devisch niet één van de belangrijkste opinieleiders in het prikdebat, waar hij zich op gegeven moment overduidelijk uitsprak voor de verplichte inenting met een nieuwe, experimentele mRNA-prik, die enkel voorwaardelijk is goedgekeurd en nog maar weinig langeretermijnonderzoek heeft gekend?
Begin maart 2021 durfde hij het zelfs aan te suggereren op welke manier ongeprikt zorgpersoneel het beste gepest kon worden. Slik.
Maar mogelijks bespeuren we hier een stukje spijt bij deze slimme academicus, voor enkele van zijn boude beweringen van het laatste anderhalf jaar?
Mensen lieten zich in 2021 en 2022 massaal prikken en enkele maanden later ook boosteren.
Zo zouden we de verspreiding van het virus kunnen stoppen (wanneer 70% gevaccineerd was), werd ons medegedeeld door officiële instanties en een handvol tv-virologen. Want we zouden het virus niet langer kunnen krijgen, en dus ook niet doorgeven. Dit werd onder meer stellig beweerd door prof Pierre Van Damme op 14 februari 2021 in De Zevende Dag. Gezondheidswetenschapper Sam Brokken sprak hem tegen, wat vermoedelijk de reden voor zijn ontslag was, kort daarna.
Als we ons nou met zijn allen één keer zouden laten prikken, dan zouden de Poorten van de Vrijheid ook weer opengaan voor iedereen, zo werd ons verteld. En dat was me nogal een argument, na een veel te lange periode van sluiting van zovele kleine winkels en horeca, telewerken, afstandsonderwijs, samenscholingsverbod, gesloten grenzen en mondkapjes overal. Die boodschap werd in het voorjaar van 2021 werkelijk massaal verspreid.
Prikken was ook hardstikke nodig als je geen oma-moordenaar of dikke egoïst wou zijn, althans volgens de prikcampagnes van voorjaar 2021.
Wie zich toch liever niet ‘voor een ander’ liet prikken, kreeg daarenboven nog een extra argument. Na het Verleiden, het Vleien en het Belonen, kwam het Beschamen, en rond de zomer van 2021 werd ook het Dreigen deel van de overheidspropaganda, perfect volgens het script dat in ieder land door de WHO was uitgeschreven, en helemaal psychologisch onderbouwd door wetenschappers als Elke Van Hoof en Maarten van Steenkiste. Wie zich niet liet prikken, mocht op gegeven moment hoogstwaarschijnlijk een streep trekken onder studies, job en sociaal leven. Dat leek alvast de boodschap.
We zagen al gauw enkele ‘gidslanden’ die deze dreigementen hard maakten. Frankrijk was er in augustus 2021 al gauw bij, met haar coronapassysteem, dat ongeprikten weerde uit de horeca, feesten, cinema’s, campings, enzoverder. Ik herinner mij dat ik eind juli van dat jaar nog vertoefde op enkele Franse campings, mij zeer goed bewust van de onmogelijkheid om dat enkele weken later nog steeds te doen. En zonder enige zekerheid of ik dat überhaupt ooit opnieuw zou mogen doen. In Italië werden vijftigplussers en zorgpersoneel verplicht zich te laten prikken, op straffe van ontslag. In Canada werd het ongeprikten verboden nog langer de trein of het vliegtuig te nemen, zelfs niet na een test. Ook in landen als Israël, Australië, Nieuw-Zeeland en de VS werd de druk op ongeprikten stelselmatig opgedreven.
De schrik sloeg mij geregeld om het hart. Hoe hard zou het ‘prikpushen’ binnenkort in België gespeeld worden?
De prik was “veilig en effectief”, en al wie anders durfde beweren, moest zwijgen of opkrassen. Niet alleen de klassieke media, maar onder meer Facebook, Twitter en YouTube deden grote kuis en censureren, tot op de dag van vandaag, bijna iedere boodschap die anders is, ook al komt die uit de mond van befaamde wetenschappers en zelfs Nobelprijswinnaars. Daar zorgden onder meer de fiere factcheckers van Knack voor.
Ik besloot in de lente van 2021, na mij omstandig te hebben geïnformeerd en mijn eigen risicoprofiel te hebben bestudeerd, mij evenwel niét te laten prikken, en nam hier zelfs een filmpje rond op. Ik formuleerde hier zo voorzichtig mogelijke vragen, teneinde niet meteen gecensureerd te worden.
Intussen is er heel wat voortschrijdend inzicht, en merken we dat de belangrijkste gezondheidsargumenten om zich te laten prikken, intussen….doorprikt zijn. Cijfers lijken aan te tonen dat er wél wat bescherming is tegen hospitalisatie in de eerste weken en maanden na de (booster)prik, maar dat die bescherming gauw afneemt. En mogelijks heeft het bij risicogroepen echt wel nog altijd meer voordelen dan nadelen.
Maar dat voortschrijdend inzicht, leerde ons onder meer:
- Dat zowel de prikken van Astra Zeneca en J&J toch behoorlijk wat meer bijwerkingen hadden dan voorzien, en daarom in meer en meer landen werden afgeraden, hetzij voor de volledige populatie, hetzij voor bepaalde leeftijdscategorieën.
- Dat natuurlijke infectie een veel betere bescherming biedt dan prikken, die trouwens om de zoveel maanden moeten herhaald worden
- Dat prikken bij zeer veel vrouwen leiden tot (minstens) tijdelijke menstruatiestoornissen, en bij jonge mannen een verhoogd risico creëren op onder meer myocarditis (hartproblemen)
- Dat topsporters een verhoogd risico hebben op hartproblemen na de prik
- Dat er nog heel wat meer onvoorspelde bijwerkingen zijn bij de mRNA prikken van Pfizer en Moderna, die ik hier wijselijk niet ga opnoemen omwille van het heersende censuurklimaat op internet. We weten dat er heel wat dodelijke en levenslange prikschade is opgelopen, hoewel er methodologisch alles aan wordt gedaan om niet op onderzoek te gaan naar het oorzakelijk verband (tegen de beloftes van de prikproducenten in, die nochtans een doorgedreven monitoring zouden moeten doen hiervan).
Het coronapassysteem zit sinds maart 2022 ‘in de koelkast/gereedschapskist’ van de meeste Westerse landen, maar het kan ten allen tijde opnieuw geactiveerd worden. Volgens onze premier is dit wellicht nog het geval ‘voor enkele jaren’. Ook de prikplicht voor het zorgpersoneel is nog steeds hangende. En als ongeprikte kan ik bijvoorbeeld onmogelijk een land als Australië of de Verenigde Staten binnengeraken. Vraag dat maar aan tennislegende Novax Djokovic.
Dat hele coronapassysteem was trouwens een hele koude douche voor miljoenen Belgen zonder dat pasje. Geen familiefeesten, geen cinema, geen sportclub, geen zwembad, geen café of restaurant of museum of theatervoorstelling, zonder perspectief of einddatum. Kun je je dat voorstellen? En de dreiging om bij een volgende lockdown huisarrest te geven aan alle ongeprikten, zoals op gegeven moment in Oostenrijk het geval was. Die vernedering, die uitsluiting….dat doet wat met een mens. En tegelijkertijd die duizenden ongeprikte ‘helden van de zorg’, die nog steeds niet weten of en wanneer ze botweg worden ontslagen. In Brussel bleef een meerderheid der jongeren ongeprikt, én dus voor maanden uitgesloten uit het culturele, jeugd- en sportwerk. Maar nergens hoorde ik een jongerenorganisatie fulmineren hierrond (tenzij binnenskamers). Zo dreigend was het klimaat toen. En zo dreigend kan het opnieuw worden.
Alleen….is er dus dat voortschrijdend inzicht. Niet enkel bij wetenschappers, maar ook bij de m/v/x op straat. Mensen p(r)ikken het niet langer; dat toont iedere peiling aan.
Wellicht zal het ergens in september toch geprobeerd worden door ministers Crevits en Vandenbroucke, omdat dat nu eenmaal in het script staat, en ook hun buitenlandse collega’s in Europa dezelfde signalen blijven uitzenden. Zij willen massaal boosteren, en daar moeten ze toch wat argumenten voor vinden. Eén argument is de hernieuwde dreiging met openbare uitsluiting van ongeprikten. Een ander is de hernieuwde focus op de zogenaamde ‘long covid’, met cijfers die helemaal worden opgeblazen, zodat de materie veel erger en grootschaliger lijkt dan ze feitelijk is. Die ‘long covid’-angst wordt er momenteel weer ingelepeld, onder meer door de WereldGezondheidsOrganisatie en door onze corpulente tv-viroloog MVR.
Of die nieuwe dreigingsstrategie weeral zal lukken is nog maar de vraag. De mensen doorzien meer en meer het spelleke, zijn zich bewust van het ineenstuiken van heel wat prikargumenten, alsook van de banden tussen de prik-industrie en heel wat virologen. Ook de WHO is duidelijk niet langer onafhankelijk, aangezien zij miljarden dollars krijgt van de belangrijkste prikkartels (onder meer via GAVI en de Bill&Melinda Gates Foundation).
Er is intussen ook behoorlijk wat verwezen naar de Code van Neurenberg . Deze code stelde in 1947 een set van principes op, die het onmogelijk moeten maken om zomaar medische experimenten uit te voeren op mensen, zonder hun uitdrukkelijke én voldoende geïnformeerde toestemming. Wie die code schendt, stelt zich bloot aan zware, zeer zware straffen.
Dus wordt het op het langverwachte Prikproces van 2023 of 2024 heel belangrijk om na te gaan:
- Of de huidige prikken op één of andere manier vallen onder een ‘medisch experiment’
- Of de ontvangers van die prikken hun geïnformeerde instemming hebben gegeven
- Of mensen daadwerkelijk onder druk zijn gezet om die prikken te nemen
- Wie die mensen onder druk heeft gezet
Aangezien ik mijn ervaring als maatschappelijk uitgeslotene maar moeilijk kan vergeten, en eigenlijk ook nog niet vergeven, maak ik voor mijzelf, en voor andere geïnteresseerden, graag een kleine kroniek van het laatste jaar Prikpushen in ons land. Just for the record.
Want in mijn ogen is er diep onrecht gebeurd tijdens de coronacrisis, waarvan het prikpushen maar één klein onderdeel is, maar daarom niet minder belangrijk.
De prikmarketingcampagne was de slimste, meest intensieve campagne die ik ooit heb meegemaakt in mijn leven. En ze kwam werkelijk van alle kanten. We zagen overheid, politici, journalisten, academici, middenveld en tal van influencers over elkaar heen tuimelen, ogenschijnlijk allemaal unisono pro het massale prikpushen. En zij die een andere mening waren toegedaan, werden professioneel uit de media en het 'debat' gehouden, of kregen tal van koosnaampjes toebedeeld.
Mensen werden héél zwaar beschaamd en bedreigd om zich te laten prikken, en tegelijkertijd, bleven beleidsverantwoordelijken in hun officiële documenten hameren op de 'vrijwilligheid' ervan, en op de 'geïnformeerde toestemming'. Ging het hier al om een mogelijke indekking tegen strafvervolging op basis van de Code van Neurenberg? Geen idee.
Hieronder vind je een aantal drukkingsmiddelen en dreigende boodschappen die werden gehanteerd, in het laatste anderhalf jaar, om mensen koste wat kost die prik te laten nemen in ons land.
Vanuit de zorg, bijvoorbeeld, hoorden we in de herfst van 2021 Els van Doesburg van Ziekenhuisnetwerk Antwerpen pleiten voor een prikplicht voor zorgmedewerkers, evenals Margot Cloet van Zorgnetwerk Icuro.
Vanuit enkele werkgeversfederaties, zoals Agoria, VOKA en Unizo, klonk het al niet veel beter. De prikplicht was voor hen misschien (wettelijk) een brug te ver, maar een verplichte test iedere week voor iedere ongeprikte; dat moest kunnen volgens sommigen, op het toppunt van de coronahysterie.
Ook bleken een aantal van onze academici voorloper te zijn in het oproepen tot regelrechte uitsluiting van ongeprikte studenten op de campus. Ik denk hier bijvoorbeeld aan de KUL proffen Manuel Sintubin en Philip Dutré.
Ook andere academici lieten zich niet onbetuigd om zoveel mogelijk aan sfeerschepperij te doen en op te roepen tot een prikverplichting voor iedereen. Ik denk hier onder meer aan de publieke argumentatie van de rector van UGent, Rik Van de Walle, en moraalfilosofen Maarten Boudry, en Patrick Loobuyck, uit dezelfde stal.
De meeste tv-virologen waren uiteraard voor een prikplicht en voor een coronapas, hoewel ze meestal slim genoeg waren hun paraplu open te trekken en dit niet letterlijk zo uit te spreken. Maar deze veelzeggende tweet wil ik jullie alvast niet onthouden.
De pers dan. Die lieten zich ook niet onbetuigd. Uit idealisme of onder druk....wellicht een combinatie van beide. Maar enkele visuele terugblikken voelen alvast niet zo prettig aan.
En dan hebben we nog onze politici en hun partijen. Zij deden uitspraken die binnen enkele jaren mogelijks in een aantal gerechtsdossiers terechtkomen. Een kleine bloemlezing vind je alvast hieronder.
Met zoveel maatschappelijke steun voor een prikplicht en coronapas, was het daarna voor de overheid behoorlijk makkelijk om niet-geprikten in de winter van 2021-2022 massaal uit te sluiten uit het maatschappelijke leven, met de bedoeling hen zolang te pesten en uit te putten, tot ze 'vrijwillig' achter hun spuit liepen. Dat plan bleek evenwel niet te werken, maar de schade en de vertrouwensbreuk zullen wellicht niet op één generatie worden weggewerkt.
We zitten momenteel in volle zomer, en volgens sommigen is het gevaar voor prikplicht of uitsluitingspasjes definitief voorbij. Ik deel deze hoop voorlopig nog niet, hoewel ik merk hoe heel wat mensen in mijn omgeving sowieso geen derde of vierde boosterprik meer willen. Dat maakt dat de groep 'potentieel uitgeslotenen' in ons land steeds groter wordt, en daarmee ook de politieke tegenmacht ervan. Tegelijkertijd lijkt die prikplicht en die pasjessamenleving enorm weerbarstig, tegen alle wetenschappelijke logica in. De hardnekkigheid die we bijvoorbeeld zien bij de ministers van Volksgezondheid van België, Nederland en Duitsland is 'du jamais vu'. Daar zit mijns inziens één of ander plan achter, dat ik vorig jaar al trachtte uit de doeken te doen op deze blog. Dat plan situeert zich deels op EU-niveau, en deels op WHO-niveau, wellicht ingefluisterd door een conglomeraat van rijke farma-investeerders die tegelijkertijd een pasjessamenleving genegen zijn, om tal van redenen die ik elders op deze blogsite omstandig tracht te illustreren.
Het najaar van 2022 wordt er mijns inziens eentje om nooit te vergeten, met mogelijks een Perfect Storm aan werkelijke en verzonnen nieuwsfeiten en gebeurtenissen. Ik ga alvast mijn best doen om mee te helpen feit van fictie te onderscheiden, in de hoop dat we onze burgerlijke vrijheden en democratische instellingen iet of wat kunnen behouden, en hopelijk met wat meer mensen wakker worden over wat er werkelijk op het spel staat, om dan samen na te denken over het type samenleven dat wij verkiezen.
Daarvoor hebben we terug een meer onafhankelijke pers nodig, die ook meer onafhankelijke en vrijdenkende academici en andere influencers aan het woord laat, en geschraagd door écht integer en onafhankelijk wetenschappelijk onderzoek. Tenslotte is het de plicht van politici om de bevolking te gehoorzamen, en niét andersom. Dat vergeten we soms ;-).
En misschien .... helpen ook wat mea culpa's hier en daar. Woorden doen ertoe. Ideeën hebben consequenties. En het idee om miljoenen landgenoten botweg uit het openbare leven te houden, omwille van hun eigen integere prikkeuze....dat lijkt me een behoorlijk gevaarlijk idee, waar op gegeven moment misschien wel wat berouw, schuld en boete mogen aan vasthangen.
Iemand zei me trouwens ooit: "Humor en Geduld zijn de twee kamelen die je door iedere woestijn helpen", en daar ben ik meer dan ooit van overtuigd.
(met dank aan Luchtbakker voor het delen van een resem relevante tweets)