top of page

Wanneer het rationele denken zich loskoppelt van het voelen



Vandaag werd ik verrast door een artikel van ene Stijn Bruers, gewijd aan één van mijn laatste blogbijdragen. Stijn is Doctor in de Wetenschappen en de Moraalwetenschappen, en één van de goudhaantjes van het clubje van zelfverklaarde sceptici uit de stal van professoren Braeckman en Boudry.

Het clubje staat onder meer bekend om haar niet-aflatende strijd tegen psychotherapie, alternatieve behandelingswijzen en kleinschalige landbouw. Ze zijn over het algemeen fan van het Ecomodernisme, een technocratische visie op voedsel en milieu, waarbij grootschaligheid, kritiekloze introductie van ggo’s en geo-engineering op ongeziene schaal worden toegejuicht.

Stijn Bruers kreeg van SKEPP, het virtuele stamcafé van dit clubje, enkele jaren geleden nog een ereprijs voor zijn ‘kritisch denken’.


Vandaag krijg ik van de heer Bruers dus een flinke bolwassing, in de trant van “al wat je zegt ben je zelf”, of in iets moeilijker bewoordingen: “Tu Quoque”. Zonder dat hij ook maar enigszins een bijdrage levert op het inhoudelijke debat rond het gevoerde coronabeleid.


Mocht ik dat wereldje van “skepptici” helemaal niet kennen, ik zou misschien wel wat geïntimideerd geweest zijn.


Intussen ben ik al oud en wijs genoeg (haha) om te merken dat hoe luider men beweert geheel wetenschappelijk of objectief te denken, hoe verder men er van verwijderd is. Het probleem met een deel van deze luidroepende sceptici, is, dat ze langs de ene kant God en Spiritualiteit uitspuwen, maar zich dra zélf in de positie van een God, een alwetende zetten.

Op die manier wanen ze zich beter dan al wie er een andere mening is toegedaan, en zijn ze vaak in de onmogelijkheid nog om te gaan met gefundeerde kritiek.


Dat Godcomplex moet je bij Doctor Stijn Bruers niet zo ver zoeken eigenlijk. De man is veganist, wat ik honderd procent respecteer. Maar daarenboven is hij pleitbezorger van, hou je vast, het vegetariër maken van alle vleesetende wezens ter wereld. Hij bepleit dus niet enkel het ‘herbivoriseren’ van mensen, maar wel degelijk ook….van ALLE vleesetende dieren op Aarde. Jawel, jawel, jawel. We hebben het dan over arenden, over wolven, over haaien, over kippen, en ga zo maar verder. Het ganse ecosysteem en de natuurlijke voedselpiramide moet volgens deze heer op de slof. Want volgens zijn ethiek moeten we af van zoveel mogelijk lijden, en dus van het oppeuzelen van dieren door andere dieren.


Maar hoé dan?

Ook daar heeft Bruers al diep over nagedacht, samen met zijn internationale anti-predator clubje. Zijn gedachtengang vind je hier terug, zonder enig spatje ironie erin.


In zijn wereldbeeld speelt een leeuw voor ‘God’, door het leven van een antilope zomaar af te nemen. Dat is niét rechtvaardig, dat is niet nederig, dat is gewoonweg onethisch volgens hem. Daarom wil Bruers dergelijk gedrag in de toekomst onmogelijk te maken. Zonder te snappen dat hij hierdoor zichzelf in de rol van God zet. Of hoe kun je het bannen van alle carnivoren ter wereld anders interpreteren?


Hier is zijn stappenplan.

1. Vermijd het beschermen of herintegreren van vleesetende dieren in ons ecosysteem

2. Vleesetende huisdieren en carnivoren in gevangenschap dienen op termijn enkel nog vleesvervangers voorgeschoteld te krijgen

3. Vleeseters in het wild, dienen door de Mens vegetariër te worden gemaakt. Dit kan in de toekomst onder meer door grootschalige genetische modificatie en artificiële selectie (onvruchtbaar maken) van alle vleeseters ter wereld. Let that sink in.


Nogmaals, dit is géén satire, maar bloedernst van deze sciëntist.


En dan word ik door dergelijk heerschap op het matje geroepen omdat ik nog maar mijn eigen zelfbeschikkingsrecht en grondrechten binnen het coronabeleid wil vrijwaren.


Wanneer het verstand zich losscheurt van het denken, is de weg vrij voor een totalitaire samenleving, me dunkt. Stijn Bruers is misschien wel sympathiek, of grappig, maar zijn denken lijkt mij ook uitermate gevaarlijk. Net omwille van die blinde vlekken, dat gebrek aan doorvoelen, en dat Godcomplex. En hij staat niet alleen.


We lijken meer en meer in de greep te komen van het Technocratische denken. Alsof er één makkelijke waarheid is, die politieke discussie overbodig maakt en de wereld compleet in de handen legt van een klein groepje alwetende Experten, die hun wensen voor werkelijkheid nemen, en daarvoor letterlijk over lijken willen gaan. Hannah Arendt beschrijft haarfijn hoe zo’n denken onvermijdelijk leidt tot wreedaardig, ontmenselijkend Totalitarisme. Iets wat ook prof dr Mattias Desmet glashelder uitlegt in de tweede aflevering van Tegenwind. Is dat één van de redenen dat Bruers, en zijn skepptische kameraden bij Tegenwindmolen als bezetenen dergelijk kritisch perspectief willen bannen uit de samenleving?





Tegen dat soort denken ga ik mij nu eens heel mijn leven verzetten, zie.


Ik geloof niet in God, tenzij in het concept God, met name dat enkel dat concept de volledige Waarheid kent en kan oordelen. Ieder mens kan zich maar beter wat bescheidener opstellen en niet meteen oordelen over andere mensenwezens. Dat is iets wat wijze mensen de afgelopen duizenden jaren maar al te goed snapten, en daarom steeds opteerden voor pluralisme, grondrechten en zoveel mogelijk basisdemocratie. En voor een diep respect voor de natuur, met al haar onmeetbare krachten en mechanismen.


Teveel macht in te weinig handen, of dat nu Trump is, of de Europese Commissie, of de GEMS, of doctor Stijn Bruers, ….die macht zal altijd corrumperen. En daar kan (bijna) geen mens aan weerstaan.


Dus dat vermijden we maar beter.




(Disclaimer: dit opiniestukje is niet wetenschappelijk en niet objectief geschreven. Het maakt wél de premissen duidelijk van de auteur, en de auteur tracht te verwijzen naar verschillende bronnen en argumenteert op een zo logisch mogelijke manier. Zonder evenwel te pretenderen de waarheid in pacht te hebben.)


Comments


bottom of page